Opphaldsstaden min i sommar, ikkje så veldig mykje
folk å sjå.
Der eg bur no, litt fleire folk å sjå.
Men uansett, at det var Mongolia eg hadde kome til vart temmeleg raskt klart for meg då eg vart henta på flyplassen. Ca to minuttar i bil frå flyplassen, 20 meter frå "motorvegen" gjekk det ein laus hesteflokk å beita.
Eit anna hint om at det var Mongolia eg hadde kome
til, er til dømes denne geren(tradisjonelt mongolsk
telt) som står midt inne på ein parkeringsplass.
Velkomsten eg fekk her var særs bra, etter å ha blitt henta på flyplassen av hr. Haug bar det rett til eit motbakkeløp for å få utsikt over Ulaanbaatar. Eg som lenge har skrytt over å ha den dårlegaste kondisen i NATO kan no også med relativt stor tryggleik sei at eg har også den dårlegaste kondisen utanfor NATO. Men utsikta var bra!
Etter å ha fått ein liten kvil i leilegheita mi kom hr. Haug og eine sjåføren til NLM for å hente meg. Sjåføren gav meg eit blikk, gjekk ned i brytarstilling og sa "SUMO!" Eit godt utgangspunkt for framtidige fritidsaktivitetar som ikkje blir hindra av språkproblem! Etter eg ein dag på kontoret slengde han inn i ei døropning har diverre ikkje høvet kome for vidare utprøvingar av bryting, det som må vera den mongolske nasjonalsporten. Elles må det seiast at dei eg har treft på av både nordmenn og mongolar ser ut til å vera kjekke folk, så dette kan bli bra!
Den mongolske humoren fekk eg og raskt stifta kjennskap til. Dei er openbert glad i såkalla practical jokes, for i leilegheita mi er alle kranene slik at dersom du treg kranen mot det raude merket kjem det kaldt vatn, og dersom du dreg den mot det blå merket kjem det stundom varmt vatn og stundom ingen vatn. Det at det ikkje kjem vatn er stort sett berre når eg skal dusje. Når eg skal pusse tenna virkar det varme vatnet mot det blå merket utmerka. Kvar dag. Ser for meg at det er ein rørleggar ein eller anna stad her i Mongolia som ler godt! Ein anna form for practial joke som eg fekk kjennskap til var når eg skulle byrje å læra bittelitt språk. For i det kyrilliske alfabetet, som vert nytta her, blir plutseleg B uttala som V, H som N, X som H osb. Dei set pris på ein god spøk! Men andre ord har dei heldigvis betre skikk på, banan vert kalla banan, appelsin for appelsin, kiwi for kiwi. Berre synd at dette er frukt og dermed ord eg aldri kjem til å få bruk for.
Elles må det jo seiast å vera ganske eksotisk når det
som heftar ein vekk på kyrkjevegen er den transsibirske
jernbana. Den har i alle fall ikkje eg blitt hefta av på
veg til kyrkja heime i Noreg.
Men sidan mongolskleksene kallar kjem det no ei rask oppsummering av det eg ikkje har tid til å skrive utfyllande om i dag. Kjekke folk på generell basis, gler meg til å bli betre kjend med dei! Kjekt å læra mongolsk, men ekstremt slitsomt. Ser fram til å bli ferdig med det såkalla "overlevingskurset" i mongolsk og byrje på dei eigentlige oppgåvene mine her. Har det på generell basis bra her, men ser fram til å få sett noko meir enn Ulaanbaatar og gjort noko anna enn prøve å pugge språk.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar